Temat: Wzmocnienie mięśni posturalnych odpowiedzialnych za postawę ciała i dynamikę kręgosłupa.

Cele główne:

Ø usuwanie przykurczów mięśni piersiowych, biodrowo – lędźwiowych, oraz ograniczeń ruchomości w stawach,

Ø wzmacnianie mm. brzucha, pośladkowych i grzbietu odcinka Th.

Umiejętności:

Ø mobilizowanie i wzmacnianie mięśni umożliwiających przyjęcie prawidłowej postawy ciała podczas ćwiczeń elongacyjnych.

Wiadomości:

Ø zasady obowiązujące w trakcie odrabiania zadań domowych.

Cele wychowawcze:

Ø korygowanie ustawienia ciała w ustawieniu osiowym w pionie,

Ø wdrożenie do nawyku prawidłowej postawy.

Miejsce zajęć – sala gimnastyczna.

Czas trwania zajęć – 45 minut.

Liczba ćwiczących – 12.

Wiek – 9 – 10 lat.

Przybory i przyrządy – kocyki, sześć małych ściereczek, piłki lekarskie, piłeczki

do tenisa stołowego, piłka siatkowa, szarfy, hula – hop, woreczki, lustro,

dwie ławeczki.

Rodzaje zadań	Opis ćwiczenia lub zabawy	Czas lub l. powt.	Uwagi organizacyjno - metodyczne
1	2	3	4
Część wstępna – 6 ‘
Czynności organizacyjno - porządkowe	Zbiórka, przywitanie, sprawdzenie listy, podanie celu zajęć i przygotowanie grupy do zajęć	2 ‘	Ćwiczący ustawieni w luźnej gromadce
Zabawa ożywiająca	„Berek zaczarowany z możliwością odczarowania”. Zabawa rozpoczyna się na sygnał prowadzącego. Uczestnicy zabawy będą poruszać się: biegając we wspięciu na palcach, na czworakach i w podporze tyłem z ugiętymi nogami. Zadanie „berków” polega na dotknięciu ręką pozostałych uczestników zabawy. Dotknięte dziecko musi przyjąć określoną wcześniej pozycję np. położyć się na brzuchu z rękoma w pozycji „skrzydełek”, lub usiąść w siadzie skrzyżnym z rękoma w pozycji „świecznika”. Odczarowanie polega na tym, że odczarowujący musi położyć się lub usiąść naprzeciwko osoby zaczarowanej, dokładnie w takiej samej pozycji i np. mrugnąć do niego 5x powiekami, lub kiwnąć 3x głową.	3 ‘	Ćwiczący ustawieni w luźnej gromadce znajdują się na wyznaczonym liniami terenie. Prowadzący wyznacza 1 – 2 berków, których oznacza szarfami i przed rozpoczęciem zabawy ustala sposób poruszania się. Wykonywane elementy zabawy odciążają kręgosłup od ucisku osiowego, wzmacniają m. prosty kręgosłupa odcinka Th, mm. karku i mm. ściągające łopatki
Ćwiczenia oddechowe, wyrównujące oddech	Marsz ze wznosem RR przodem w górę – wdech, opust RR bokiem w dół – wydech. „Liczenie wron”. Ćwiczący na sygnał prowadzącego wykonują głęboki wdech, a następnie wydech, podczas którego wyliczają: pierwsza wrona bez ogona, druga wrona bez ogona, trzecia wrona bez ogona ...itd. Wygrywa uczeń który na jednym wydechu wyliczy najwięcej wron.	0,5 ‘ 0,5 ‘	W leżeniu na plecach, łopatki ściągnięte, RR na brzuchu.
Część główna – 35 ‘
Rozciąganie mm. piersiowych. Rozciąganie mm. piersiowych, redresja kifozy piersiowej, wzmacnianie mm. brzucha. Wzmacnianie mm. ściągających łopatki. Rozciąganie mm. piersiowych, wzmacnianie mm. ściągających łopatki. Wzmacnianie mm. prostownika grzbietu i mm. karku, rozciąganie mm. piersiowych, wzmacnianie mm. ściągających łopatki, wzmacnianie mm. pośladkowych i kulszowo – goleniowych. Rozciąganie mm. piersiowych, m. biodrowo – lędźwiowego i prostego uda nogi wykonującej wymach, wzmacnianie mm. prostownika grzbietu odcinka piersiowego, mm. karku, mm. pośladkowych i kulszowo – goleniowych. Ćwiczenie oddechowe wolne – wzmacniające mm. oddechowe i rozciągające mm. piersiowe. Zabawa wdrażająca do nawyku prawidłowej postawy. Wzmacnianie mm. pośladkowych, ustawienie miednicy. Rotacja kręgosłupa i ustawienie miednicy. Ćwiczenie równoważne, wdrażające do nawyku prawidłowej postawy. Wzmacnianie mm. stóp. Wzmacnianie mm. stóp. Ćwiczenie oddechowe.	Ćwiczenia indywidualne 1) PW – siad klęczny przodem do drabinki w odległości ok. 0,5 m. od niej. RR wyciągnięte w górę trzymają możliwie najwyższy szczebel. Ruch – opad w dół klatki piersiowej – wytrzymać, rozluźnić mm. piersiowe. 2) PW – siad prosty tyłem do drabinki, biodra przy drabince, ręce w pozycji „skrzydełek” trzymają szczebel drabinki na wysokości potylicy. Za plecami, na wysokości łopatek umieszczona piłka. Druga piłka leży przy stopach. Ruch – przenoszenie wyprostowanych i złączonych nóg nad piłką. 3) PW – leżenie przodem na kocyku na dwóch złączonych bokami ławeczkach. Nogi wyprostowane i złączone, głowa uniesiona niskonad ławeczkami, wyciągnięta w przód, wzrok skierowany w dół. Ręce w pozycji „skrzydełek”. Ruch – ślizg na kocyku po ławeczkach w przód (w trzech fazach); 1 - chwyt dłońmi za brzegi ławeczek przed głową, 2 – pociągnięciem rąk ślizg w przód do wyprostu rąk, 3 – przeniesienie rąk do pozycji „skrzydełek” i zaakcentowanie ściągnięcia łopatek. 4) PW – leżenie tyłem na kocyku na dwóch złączonych bokami ławeczkach. Nogi ugięte w stawie kolanowym pod kątem 90 stopni. Ruch - ślizg na kocyku po ławeczkach w przód (w dwóch fazach); 1 - chwyt dłońmi za brzegi ławeczek przed głową – kciukami pod listwami ławeczek, pozostałymi palcami nad listwami, - pociągnięciem rąk ślizg w przód. 5) PW – leżenie przodem, nogi wyprostowane, złączone. Ręce wyprostowane, wyciągnięte w bok. Głowa uniesiona nisko nad podłożem, wyciągnięta w przód. Pod brzuchem, w okolicy pępka wałek. Ruch – wymach rękoma w górę z równoczesnym uniesieniem nóg o 5 – 10 stopni nad podłoże. 6) PW – leżenie przodem, nogi wyprostowane, złączone, stopy pod pierwszym szczeblem drabinki. Palce dłoni splecione, oparte na potylicy, łokcie uniesione. Głowa uniesiona nisko nad podłożem, wyciągnięta w przód. Pod brzuchem, w okolicy pępka wałek. Ruch – spychanie rękoma od góry, głowy w dół, głowa stawia opór. Jednoczesne uniesienie kolan nad podłoże tak, aby stopy naciskały na pierwszy szczebel drabinki. 7) PW – klęk podparty, dłonie skierowane palcami do środka, jedna noga wyprostowana w stawie kolanowym. Ruch – wymach wyprostowaną nogą w górę, z jednoczesnym ugięciem rąk w stawach łokciowych i przejściem do pozycji średniej Klappa. 8) PW – pozycja średnia Klappa. Jedna noga wyprostowana. Ruch – równoczesny wymach nogi wyprostowanej w górę i przeciwnej ręki w bok. 9) PW – siad ugięty, ręce oparte na podłodze z tyłu z dłońmi zwróconymi w stronę pleców. Ruch – unoszenie bioder do linii łączącej barki i kolana. 10)PW – stanie tyłem do ściany, ręce w pozycji „skrzydełek”. Za plecami na wysokości łopatek umieszczona piłka. Ruch – ugięcia i wyprosty nóg z przyciskaniem piłki do ściany. 11) PW – pozycja średnia Klappa. Przed głową, na podłodze piłeczka do tenisa stołowego. Ruch – wdech nosem, a następnie silne dmuchnięcie w piłeczkę, tak aby potoczyła się jak najdalej. 12) Zabawa – „Pędzące samochody”. Dzieci trzymają przed sobą koła hula – hop. Na sygnał prowadzącego samochody pędzą w dowolnych kierunkach po wyznaczonym bezpiecznie liniami terenie. Na sygnał „Stop” – wszyscy się szybko zatrzymują i wykonują siad skrzyżny skorygowany w środku swojego hula – hop. Kto wykona zadanie jako ostatni, odpada z zabawy. Kolejno powtarzamy, aż do wyłonienia zwycięzcy. 13) Obracanie hula – hop poprzez ruchy bioder. 14) PW – ręce oparte o brzegi ławeczki. KKD złączone po jednej stronie ławeczki. Ruch - wzdłuż ławeczki gimnastycznej przeskoki obunóż. Pomiędzy kolanami - krążek. 15) Marsz po ławce z krążkiem na głowie, po trzech krokach wypad na jedną nogę z lekkim przyklęknięciem. RR wyciągnięte w bok. Klatka piersiowa uwypuklona, łopatki ściągnięte, głowa i szyja wyprostowane. 16) Zabawa „Pająk i muchy”. Dzieci biegają swobodnie po wyznaczonym terenie we wspięciu na palcach. Wyznaczone dziecko, które jest „pająkiem” stoi z boku. Na hasło: „pająk idzie”, dzieci przyjmują pozycję w podporze tyłem z ugiętymi kolanami i wysoko uniesionymi piętami. Kto się poruszy, lub przyjmie nieprawidłowa postawę odpada z zabawy i wykonuje polecone zadanie dodatkowe np. 5 przysiadów. Zwycięża uczeń, który pozostanie najdłużej w zabawie. 17) Zabawa „Walka o ściereczkę”. Dzieci siedzą w dwójkach naprzeciwko siebie w siadzie ugiętym, palce stóp uniesione, pięty oparte o podłoże. Pomiędzy nimi leży rozłożona ściereczka. Na sygnał prowadzącego dzieci jak najszybciej zwijają palcami stóp ściereczkę starając się zabrać ją współćwiczącemu. Punkt zdobywa uczeń, który odbierze ściereczkę koledze. 18) PW – dwaj ćwiczący w siadzie ugiętym, plecami do siebie, RR wyprostowane na dole podane partnerowi. Ruch – podnoszenie wyprostowanych RR w górę – wdech, opust RR bokiem – wydech.	1’ 1 ‘ Każdy X6 X6 X12 X12 X15 X15 X10 1 ‘ 1 ‘ 3 ‘ 1 ‘ x5, przez całą dł. ławeczki x5, przez całą dł. ławeczki 3 ‘ 2 ‘ X10	Zmieniając ułożenie rąk (w przód, w skos) można oddziaływać na różne aktony mm. piersiowych wielkich. W czasie ćwiczenia biodra powinny przylegać do drabinki. W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do kocyka. Aby nie wywoływać pracy mm. piersiowych ćwiczenia nie powinno się wykonywać na jednej ławeczce. W czasie wykonywania ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do podłoża, a łokcie powinny być uniesione jak najwyżej. W czasie wykonywania ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do podłoża, a łokcie powinny być uniesione jak najwyżej. W czasie wykonywania ćwiczenia klatka piersiowa powinna przylegać do podłoża, a łokcie powinny być uniesione jak najwyżej. Wymach ręki w bok nie powinien powodować rotacji tułowia. W czasie ćwiczenia klatka piersiowa powinna być uwypuklona, łopatki ściągnięte, a głowa ustawiona w przedłużeniu tułowia. W czasie ćwiczenia należy utrzymywać pozycję skorygowaną. Klatka piersiowa powinna być blisko podłogi, głowa w przedłużeniu kręgosłupa. Ważne, żeby koła były blisko klatki piersiowej i dzieci trzymały ściągnięte łopatki. . Należy zwrócić uwagę, aby odbicie i lądowanie odbywało się na palcach. Stopę należy stawiać zaczynając od pięty, później palce W czasie kiedy „pająk idzie”, należy zwrócić uwagę na ściągnięcie łopatek, ustawienie głowy w przedłużeniu tułowia, napięcie mm. pośladkowych. Podczas zabawy nie wolno odrywać pięt od podłoża. Klatka piersiowa uwypuklona, łopatki ściągnięte, głowa prosto i wyciągnięta w górę. .
Część końcowa – 4 ‘
Zabawa uspokajająca i wdrażająca nawyki prawidłowej postawy. Podsumowanie zajęć	19) „Wesoły i smutny człowiek”. Dzieci w rozsypce chodzą po sali. Prowadzący mówi: „chodzicie jak smutni ludzie”, dzieci opuszczają głowy, zaokrąglają plecy, uginają nogi. Na sygnał: „chodzicie jak wesoły człowiek”, dzieci prostują się, podnoszą głowy, ściągają łopatki, wciągają brzuch, korygują postawę i uśmiechają się. 20) Zbiórka, podsumowanie zajęć, wyróżnienie i pochwalenie dzieci, pożegnanie. Uprzątnięcie przyborów i opuszczenie sali.	2 ‘ 2 ‘	Należy tak prowadzić zabawę, aby dzieci częściej i dłużej były „wesołymi ludźmi”. Dzieci ustawione w szeregu w postawie skorygowanej